|
|
Vergoane glorie (9:10-11:11)
|
Hosea 09
10 As droeven in woestijn, zo trof ik Israël,
joen veurolden keurde ik as vrouge viegen,
eerste plok van viegeboom.
Mor zai - ze wazzen nog mor naauw in Baäl-Peor
of ze gavven zok over aan god van schandoal.
Kant n griezel, doar heur de kop noar staait.
11 Efraïms glorie verswint, vlogt vot as n vogel,
gain potje wordt ter meer geboren,
vraauwlu droagen gain kind meer onder t haart,
roaken nait meer in verwachten.
12 Al brengen ze heur kinder groot, ik moak heur kinderloos,
gainent blift ter over.
As ik haand van heur òf trek:
aldernoarst binnen ze der aan tou.
13 Vrouger was Efraïm bie mie
n jong paalmke in n gruine oäse.
Dat zulfde Efraïm mout nou zien kinder
aanvertraauwen aan moordenoars.
14 Och HEER, geeft heur toch ...
joa, wat zel ie geven?
Geef heur n schoot dij nait dragt,
en bòrsten dij gain melk geven.
15 In Gilgal wer kloar, hou min ze binnen,
van dou òf aan begunde ik heur te hoaten.
Om heur minne doaden stuur ik heur vot,
weg, oet mien hoes vandoan.
Ik geef heur mien laifde nait meer:
aal heur laaiders binnen verlaaiders.
16 Efraïm ligt ter versloagen bie:
worrels soor, n boom zunder vrucht.
Ook al zollen ze kinder kriegen,
t laifste van heur lief en leden, ik breng ze om.
17 Mien God zel heur aan zied schoeven,
want lustern deden ze nait noar hom.
Omswinnen zellen ze maank volken.
|
Hosea 10
01Israël was n dikke droevebos,
ain en aal toeken en droeven.
Mor hou meer vrucht aan boom,
hou rieker en rijer op t altoar.
Hou beter t laand,
hou meer fertuten aan wijstainen.
02O zo geslepen is dat volk,
mor nou zellen ze heur trekken thoes kriegen!
De HEER slagt heur altoars in braiten,
heur wijstainen aan groezels.
03Den zellen ze zeggen:
"Wie hebben verlet om n keunenk!"
Mor wat heb we aan n keunenk,
as wie al gain ontzag hebben veur de HEER?
04Keunenks, ze hebben mond vol mooie woorden,
vaalze aiden leggen ze òf,
ze sloeten verdroagen doar gainain beter van wordt.
Rechtsproak verwildert as roet,
as n vergiftegde plant in vurgen van t laand.
05t Volk van Samaria zit in zörg,
is in raauw om dat kaalf van Betel,
zien priesters jammern t oet,
zien glaans en glorie is in rook opgoan:
06t kaalf wordt noar Assyrië sleept,
n kedo veur keunenk Kemphoan.
Efraïm staait dik veur schandoal,
Israël het zok goud mishad!
07Mit Samaria en zien keunenk wordt ales nou liek moakt:
nait veul meer as schoem op t wotter - dat binnen ze!
08Ovverhögten goan der aan,
dij ploatsen van verdaarf, taikens van Israëls zunde;
doorns en stiekels gruien roeg en rij as kweek op altoars.
Den roupen ze tegen baargen: "Stop ons der onder!"
en tegen heuvels: "Vaal op ons deel!"
09Doudestieds in Gibea hest die al heergeven aan zunde, Israël,
en bist ter mit deurgoan aan nou tou.
Zelst nou den woard worden in Gibea,
zelstóé spoard worden doar misdoadegers straf kriegen?
10 Tamtaaiern wil ik heur:
volken zellen n komplöt tegen heur smeden,
heur vastbinden, heur wotterwèllen leegdrinken.
11 n Veerske, goud beleerd, was Efraïm, dörsen dee ze geern.
Ik zag heur staarke schoften en dochde:
Efraïm span ik in, Juda loat ik plougen, Jakob aaiden.
12 Zaai rechtveerdeg! Men mit laifde! Moak nij laand tou!
t Is tied om de HEER aan te roupen,
dat hai komt mit regen van zien goudens.
13 Mor ie hebben goddelooshaid inplougd
en onrechtveerdeghaid inhoald;
opbrengst van leugens mos ie eten,
omdat ie vertraauwden op aigen kracht,
op macht van joen koppel soldoaten.
14 Doarom zel t kriegsgeweld tegen joe lösbreken,
en zellen joen börgen deelhoald worden,
zo as eertieds Bet-Arbel deur Salman:
moekes werden doodsloagen mit kinder en aal.
15 Dat het Betel joe aandoan
omdat ie verdurven binnen deur ales hèn.
Veur en aleer stried goud begund is,
het Israëls keunenk al niks meer te zeggen.
|
Hosea 11
01Dou Israël nog n kind was, was ik al gek op hom,
oet Egypte vandoan heb ik mien zeun roupen.
02Hou haarder as ze roupen werden,
hou meer gingen ze heurs weegs.
Ze ovverden aan Baäls,
en braandden wierook veur godenbeelden.
03En ik was t nog wel dij Efraïm lopen leerde
en op aarm pakte.
Mor ze wollen nait inzain, dat ik veur heur zörgde.
04Zachtjes trok ik heur aan tets,
mit n laif lienje luit ik heur mitlopen.
Ik dee heur t juk òf bie t vreten,
t vouer gaf ik heur alderdeegs nog aan.
05Zollen ze nait noar Egypte weeromgoan,
zol Assyrië gain boas over heur speulen,
nou ze waaigern bie mie weerom te kommen?
06t Sweerd zel der op in roamen in heur steden,
en heur oroakelpriesters deelsloagen
om ales wat ze oetbrouden.
07Mien volk holdt stief vaast aan zien ontraauw tegen mie.
Al roupen ze aan mie, de Alderhoogste,
ik zel heur nait op kloeten helpen.
08Och Efraïm, ik kin die toch nait opgeven?
Ik kin die, mien Israël, toch nait oetlevern?
Zol ik die schaiten loaten zo as Adma,
of mit die doun as mit Seboïm?
t Haart keert mie om,
t begroot mie aldernoarst.
09Ik zel mien hoagelse kwoadens opgeven,
Efraïm nait vannijs mit grond liek moaken.
God bin ik ja en gain mensk,
ik bin middenmaank joe, ik bin haaileg,
ik zel nait meer in kwoadens lösbranden.
10 Zai zellen de HEER, dij brolt as n laiw, weer achternoa goan.
As hai brolt, kommen ze bekweemkes weerom van overzee,
11 trillend as n vogeltje kommen ze oet Egypte,
as n doefke oet Assyrië.
Den loat ik heur weer wonen op aigen haim
- dat zegt de HEER.
|
Hosea 12
01Efraïm omspant mie mit zien leugens, t volk van Israël legt n kring van bedrog om mie tou, Juda dwoalt aal wieder van mie òf, van mie, de haailege en traauwe God.
02Efraïm vertraauwt op lucht, achter dij glìnne oostewind jagt e alderdeegs aan. Elke dag vannijs stoapelt e leugen op leugen en geweld op geweld. Mit Assyrië sloeten ze n verbond, Egypte levern ze olieveneulie.
03De HEER het n geding tegen Juda; Jakob zel hai stravven om zien minne gedrag, hom zien misdoaden betoald zetten.
04In schoot van zien moeke al het e zien bruier bie t bain pakt, en as grode kerelf + "As grode kerel": in t Hebreeuws kin t ook betaiken: "omdat e slecht was."f* het e mit God vochten.
05Op kroag òf het e zok tegen engel verweerd en is hom boas worden. Mit troanen in ogen smeekte hai hom om genoade. In Betel von God hom, en doar het e al mit ons sproken.
06Hai is de HEER, God van hemelse machten; HEER is zien noam!
07Kom weerom noar dij God, veur aaltied. Moak waark van laifde en hol t recht in eren. Blief aalaan hopen op dien God.
08Dat volk van koopmanjes het altied n vaalze weegschoal biederhaand, ze binnen der op oet mensken òf te zetten.
09En Efraïm mor zeggen: "Bin ik nait mooi riek worden? Heb ik gain aanzain kregen? Der is toch niks mis mit mien winst, dat ie t verkeerd of zundeg nuimen zollen?"
10 Mor ik, de HEER, bin joen God al van Egypte òf aan. Ik loat joe vannijs in tènten wonen, net as in tied dat we nkander aantrovven.
11 Ik heb tou profeten sproken, veur riegen viziounen heb ik zörgd en deur mien profeten heb ik joe spaigel veurholden.
12 Gilead mag al n deugennait west hebben, mit Efraïm ging t haildaal verkeerd: aal dat ovvern van bollen in Gilgal en aal dij stainbulten van altoars aan raand van akkers!
13 Jakob week oet noar Aram; Israël dainde bie boer om n vraauw te verdainen, joa, om n vraauw paasde hai op schoapen.
14 Deur n profeet laaidde de HEER Israël oet Egypte vandoan, en n profeet paasde op Israël.
15 Wat het dit volk de HEER slim zeer doan! Mor de HEER zel Efraïm t bloud dat e vergoten het in reken brengen, en schaande dij Efraïm hom aandoan het, zel hai op hom verhoalen.
|
Hosea 13
01As stam Efraïm mond open dee, kreeg elk schrik in hoed. Hai was hoog in aanzain in Israël. Mor dou muik hai zok schuldeg aan t vereren van Baäls. En dat dee hom de dood.
02Toch zundegden ze mor deur: ze muiken n godenbeeld. Mit heur zulver muiken ze ofgodsbeelden noar aigen inzicht. Altmoal moakwaark van vaklu. Men zee van heur: "Ovvers brengen en kaalver n doetje geven!"
03Doarom worden zai as mörgendaauw, as dook dij smörgensvroug verswint, as kaf votpoest van dörsdeel, of as rook oet n trekgat.
04Mor ik, de HEER, bin dien God van Egypte òf aan. Mit aander goden magstoe die nait bemuien. Der is gain aander as ik dij die redt.
05Ik heb noar heur omkeken in woestijn, in dij glìnhaite wildernis.
06Ik heb ze verwaaid noar gruinlaand, en ze werden zat. Mor dou ze ainmoal t lief dik en rond haren, kregen ze t hoog in kop. Ze keerden mie rug tou.
07Doarom heb ik achter heur heer zeten as n laiw. As n panter lag ik op loer aan kaant van weg.
08Ik vaal op heur aan as n beer dij ze heur jongen ofstolen hebben. Ik scheur heur de ribbekaast open, ik vreet heur op as n laiw. Wilde baisten verroppen heur.
09Israël, ik vernail die! Wèl zol die helpen kinnen?
10 Woar blift dij keunenk van die nou? Hai zol die toch redden, dien steden beschaarmen? En dij over joe de boas wazzen, woar zitten dij? Doe hest toch om n keunenk en om laaiders vroagd?
11 Verniend as ik was, heb ik die keunenks doan - en zo roazend as ik was, pakte ik ze die weer òf.
|
|
